Abdullah ibni Abbas’tan (radıyallahü anh) nakledilmiştir: “Hazret-i Ebu Bekir İslam’a geldiği vakit Hazret-i Osman, Hazret-i Talha, Hazret-i Zübeyr, Sa’d bin Ebi Vakkas ve Abdurrahman bin Avf (radıyallahü anhüm) bunu haber aldılar.
***
Yanına geldiler ve kendisine ‘Sen Muhammed’in peygamberliğini tasdik/kabul edip iman getirdin mi?’ diye sordular.
O, akıllı bir zattı.
Ona güvenirlerdi.
***
Hazret-i Ebu Bekir ‘Evet iman ettim, çünkü O doğru sözlüdür, siz de iman getirin’ dedi.
Sonra hepsini aldı.
Habîb-i Ekrem’in huzuruna götürdü.
Şehadeti getirip Müslüman oldular.”
***
Hazret-i Ömer bin Hattab’tan (radıyallahü anh) rivayet olunmuştur.
Şöyle anlatır:
“Resûl-i Ekrem ahireti şereflendirdikleri zaman Hazret-i Ebu Bekir (radıyallahü anh) bir acayip rüya görmüş.
Rüyada ağlıyordu!
Oradan geçiyordum.
Ağlama sesini işittim.
Merakla kapısını çaldım.
***
Bu sesle uyanmış.
Kalkıp kapıyı açtı.
Gözlerinin yaşı, şakaklarına akmıştı.
‘Yâ Eba Bekir! Niçin bu kadar ağladınız?’ diye sordum.
**
Cevaben ‘Eshab-ı güzini topla, gördüğüm rüyayı onlara anlatayım’ dedi. Sahabe-i Kiram’ı topladım.
Cümlesi huzurlarında hazır oldular.” (Devamı yarın)