Bir sahabi nakleder ki: “Hazret-i Osman (radıyallahü anh) şehadet şerbetini içti. Üç gün müddetle mübarek cenazesi defnolunmadı.
Üç gün geçti.
Bir ses işitildi.
Kulak verdik.
‘Osman’ın cenazesini defnediniz ve namazını kılınız! Muhakkak ki Hak teâlâ ona rahmet etti’ diyordu…”
? ? ?
Hazret-i Osman (radıyallahü anh) şehitlik rütbesine kavuştuktan sonra Fahr-i âlem Efendimiz’in mescidinin üzerinde bütün cinnîler toplandı.
Üç gün ağladılar.
Feryat figan ettiler.
Cümle halk bunu işitti.
Bu da Hazret-i Osman’ın büyüklüğüne işarettir.
? ? ?
Yusuf bin Abdullah der ki: “Resûl-i Ekrem Efendimiz ‘Ben, Allahü teâlânın huzurunda, Osman’ın düşmanlarının hasmı, yani düşmanıyım!’ buyurdu.”
? ? ?
Yine Efendimiz “Bir kimsenin şefaatiyle benim ümmetimden Rebia ve Mudar kabilelerinin sayısı miktarınca kimseler cennete girer” buyurdu ki, bu hadîs-i şerifte bahsedilen kişi, Hazret-i Osman bin Affan’dır.
? ? ?
Efendimiz, bir hadîs-i şeriflerinde de “Biz Osman bin Affan’ı, Allahü teâlâ katında halil ve kerim olan babamız İbrahim Halilullah’a benzetiyoruz” buyurdu. (“Menâkıb-ı çihâr yâr-i güzîn” kitabından alınmıştır.)