Sevgili Peygamberimiz, Enes bin Mâlik için “Yâ Rabbî! Bunun malını çoğalt, ömrünü uzun et, günahlarını affeyle” diye dua buyurmuşlardı.
Duası kabul oldu.
O günden itibaren Hazret-i Enes’in malı gittikçe çoğaldı ve kısa zamanda zenginledi.
Ömrü de uzun oldu.
Hatta ‘yüz’ yaşını geçti…
Bir gün açtı ellerini.
“Yâ ilâhi! Habibinin, hakkımda ettiği üç duadan ikisi kabul oldu. Üçüncüsünü bekliyorum” dedi.
Rabbine yalvardı.
Üçüncüsü, günahlarının affedilmesiydi.
O an bir ses duydu…
Gaipten geliyordu…
Kulak verip dinledi.
“Üzülme yâ Enes! Bütün günahların affolundu” diyordu.
? ? ?
Enes bin Mâlik (radıyallahü anh) Tabiinden bazı gençlere;
“Efendimiz aleyhisselâm, Eshabının yanına gelseydi oturan sahabiler ayağa kalkmazlardı” buyurdu.
“Neden?” dediler.
“Çünkü kalkmalarını istemezdi. Onu üzmemek için böyle davranırlardı” dedi.
Bir gün de;
“Efendimiz, başköşeye geçip oturmaz, boş gördüğü yere otururdu” buyurdu.
Bir gün de;
“Resûlullah’a on sene hizmet ettim… Bu on sene içinde Onun bana hizmeti, benim Ona hizmetimden daha çoktur” demiştir.