(Dünden devam)
Efendimiz, olanları anlattı Hazret-i Hatice’ye. O da teselli etti. Müjdeler verdi.
Onu rahatlattı. Bu hâlin rahmâni mi, şeytani mi olduğunu sormak için Varaka bin Nevfel’e gittiler.
***
Varaka, Hazret-i Hatice’nin amcasının oğluydu.
İlim sahibi bir zattı.
Hayli yaşlanmıştı.
Gözleri görmüyordu.
Efendimizi dinledi.
Ve kendilerine “Sana müjdeler olsun yâ Muhammed! O gördüğün, Cebrail adındaki melektir ki Cenab-ı Hakk onu Mûsa ve Îsa Peygamberlere göndermiştir. Yemin ederim ki sen Îsa Aleyhisselam’ın müjdelediği son peygambersin” dedi.
***
Onu tasdik etti. Çok duygulandı ve “Keşke genç olsaydım da kavmin seni Mekke’den hicrete zorladıklarında yardımcı olabilseydim” dedi.
Efendimiz sordu:
“Beni Mekke’den çıkarırlar mı?”
Varaka:
“Evet, Mekke’den çıkarırlar ve seni yalancılıkla itham ederler” dedi. Alnından öpüp uğurladı.
***
Bir gün Efendimizden, kâfirlerin helak olması için dua etmesini istediler.
Onları dinledi.
Ve cevaben:
“Ben, lanet etmek için gelmedim. Rahmet olarak gönderildim” buyurdu.