(Dünden devam)
Birbirlerine hasrettiler, kucaklaştılar! İsmail aleyhisselam “Hoş geldin babacığım” dedi. Ve elini öptü. O da Onun gözlerinden öptü.
Oturup hasret giderdiler.
***
İbrahim aleyhisselam “Ey oğlum! Allahü teâlâ bana büyük bir iş emretti” dedi.
İsmail aleyhisselam “Ne emrettiyse yap!” dedi.
Babası Ona:
“Sen yardım eder misin?” deyince “Elbette, o ne iştir?” dedi. İbrahim aleyhisselam “Kâbe’yi yapmamı emretti” dedi.
***
Birlikte kalktılar.
Önceki Kâbe’nin temellerini buldular.
Ve yeniden inşaya başladılar.
Kâbe-i şerif, yeryüzünde ilk bina idi.
Hak teâlâ, Âdem Nebi’ye emretti.
O da meleklerin yardımıyla bugünkü Kâbe’nin olduğu yere geldi.
Birlikte temel kazdılar.
Temele büyük kayalar koydular.
Birini, otuz kişi kaldırırdı!
Temel işi bitti.
***
Allahü teâlâ, melekleriyle cennetten bir beyt (Kâbe-i muazzama) indirdi. Âdem aleyhisselamın vefatından sonra tekrar göğe kaldırıldı. Âdem aleyhisselamın evlatları, önceki temellerin üzerine taştan ve çamurdan bir bina yaptılar.
Nuh tufanında yıkıldı.
İbrahim aleyhisselam:
“Yâ Rabbî! Kâbe’yi nerede yapayım?” diye sordu.
Hazret-i Cibril geldi.
Yerini gösterdi.
Baba oğul kazdılar ve ilk temeli buldular. (Devamı yarın)