Güvenlik kulübesindeki tombul, vesveseli ve bir o kadar da tatlı, can yoldaşım arkadaşım telefonumu çaldırdı. Açtım. Heyecanla dedi ki hemen:
“İnandım… Kişi sevdiğiyle berabermiş… Tamam, Mektûbat’ta 203. Mektupta okudum ama…
-Eee?
-Bana sanki daha önce de bu durum hissettirilmişti.
-Nasıl oldu da anladın bu hissi? Anlat da biz de bilelim.
-Şu an görevdeyim. Akşama anlatırım deyince akşam vakti gelmez oldu. Onunla buluşmadan önce 203. Mektubu defalarca okudum. Şimdi onu bekliyordum efsane dükkânında.
Gerçi bu dükkânın sahibi de arkadaşları da karakterlerine kir bulaşmamış nadir insanlardan. Dürüstlük ve itibarları paralarından daha değerli… Alçak gönüllü mütevazı insanlar.
Bizim gelip de orada birkaç saat geçirmemiz onların hoşuna gidiyor. Gençleri seviyor kolluyorlar. Biz de iyi niyetlerini suistimal etmekten hayâ edip hassas davranıyoruz. Zira oradan ekmek kazanacaklar. Onlar da rızıklarını çıkaracak.
Evet işte… O arkadaş da girdi kapıdan. Daha oturmasını bile bekleyemedim:
-Haydi seni bekliyoruz. Hepimiz meraktan çatladık… Başla hemen anlatmaya.
“Sizden habersiz bir iş işledim” diye söze başladı.
-Ama korkmayın. Hayırlı bir iş oldu… Anlatıyorum.
-Anlat…
-Buraya ilk geldiğimizde atölyede iken duymuştuk. Hatırlarsınız siz de Türkiye Gazetesi, abonelerine büyüklerin hayatıyla ilgili kasetler veriyordu.
-Evet öyleydi.
-Biz de gazeteye abone olmuş ve gazetenin hediye ettiği o kasetleri alıp heyecan içerisinde dinlemeye başlamıştık. Dinledikçe hayata bakışımız değişmişti. Hem dinimizi öğrenmiş hem evliyaya ve bütün din büyüklerine karşı hayranlık uyanmıştı bizde…
İşte geçen gün güvenlik kulübesinde idim… Hatırıma geldi birden Emir Sultan hazretleri… Dayanılmaz boyutlarda yakıcı bir hasret göğsümden boynumu sardı… Hem acıtıyor hem zevk veriyordu bu duygu bana. Dayanılmaz bir hasretle Bursa’ya gitmeye bir anda karar verdim.
-Emir Sultan’a mı yoksa?
-Evet Emir Sultan hazretleri sanki beni çekiyordu. Zaten bekârım. Vakit sabah 10:30 civarı… Anneme telefon açtım iş yerinden:
“Anne iki günlük izin alacağım. Çok görmek istediğim Emir Sultan hazretlerinin türbesini ve evliyalar diyarı Bursa’yı şöyle bir ziyaret edip geleceğim. Bana iznin var mı?”
-Sen bilirsin evladım. Allah yolunu açık etsin. Kazadan beladan korusun.
Annemin rızasını da almıştım. Aynı zamanda Bursa’daki polis arkadaşımı da ziyaret edecektim.
İş yerimden senelik iznime mahsuben iki günlük izin aldım. Ver elini terminal… Devamı yarın