Evliyanın büyüklerinden Hamid-i Aksarayi hazretleri bir gün fırından çıkarken Emir Sultan hazretleriyle karşılaştı kapıda.
Onu görünce durdu.
Ayaküstü konuştular.
Hazret-i Emir, elindeki çömleği büyük veliye uzatıp “Şunu pişirir misiniz” dedi.
O da “peki olur” buyurdu.
Ve çömleği alıp sürdü fırına.
Ardından çıkarıp verdi ona.
Emir Sultan çömleği aldı.
Hayretinden şaşıp kaldı.
Bu işi hiç aklı almadı.
Zira bu kadarcık kısa zamanda çömleğin piştiğine çok şaşırmıştı?!
Eğilip baktı fırının içine.
Bir de ne görsün?!
Hiç “ateş” de yoktu.
Ateşsiz pişmişti…
? ? ?
Bu zat bir gün sevdiği bazı kimselerle sohbet ediyordu. Cemaatten biri cehennemle ilgili bir şey sordu.
O kişiye cevaben;
“Cehennem şimdi var… Sıcaklığı çok şiddetlidir, bir an dayanılmaz. Oradan ‘bir kıvılcım’ dünyaya gelse dünya erir ve yok olur” buyurdu.
Yine sordu ki:
“Soğuk cehennem de mi var efendim?”
Cevabında;
“Evet, ‘Zemherir’ denen soğuk cehennem vardır ve soğukluğu pek şiddetlidir! Bir an dayanılmaz. Kâfirlere; bir soğuk bir
sıcak, sonra soğuk daha sonra da sıcak cehenneme atılarak azap yapılacaktır” buyurdu.