Kuzey Afrika ülkelerinden Tunus’ta 1 aydır süren karışıklıklar halen devam etmektedir. Her karışıklıkta görülen yağmalar İslam inancına aykırıdır. Tunus’ta dikta bir rejim bulunuyordu. Çeyrek asırdır hatta bağımsızlığına kavuştuğundan bu yana bir polis devleti idi. Ama dünya değişti. Halklar artık demokrasi, insan hakları, çok partili rejim, huzur, güvenlik ve refah istiyor.
Türkiye’deki vesayet rejimi mensupları için Tunus model ülke idi. Tunus’ta basın dikta yanlısıdır. İnternet yasaktır. Camiler sadece namaz vakti açılır. Ve namaz sonrası kilitlenirdi. Cemaat fişlenir ve genç kız ve kadınların başını örtmesi yasak olup sadece çok yaşlı olanlar başını örtebilirdi. Gençlerin sünnete uygun sakal bırakmaları da yasak idi. Laiklik maskesi altında Müslümanlara yani inanç sahiplerine son derece ağır baskı mevcut idi. İnançlara baskı ise S. Arabistan’a sığınan Zeynel Abidin Bin Ali’nin 23 yıllık devlet başkanlığında son derece artmıştır.
Zeynel Abidin Bin Ali yurt dışına kaçmadan önce Libya Devlet Başkanını aradı. Bilahare Fransa, Malta ve İtalya’ya başvurdu. Bu ülkeler sığınma hakkı vermeyince, S. Arabistan’a sığındı. Her ikisinin ortak tarafları Ehl-i sünnet itikadına düşman olmalarıdır. Tunus dışında bilhassa Fransa’daki Tunuslular “Yasemin Devrimi”ni desteklediler. Tunus’un milli simgesi “Yasemin çiçeği”dir. Tunus’taki Yasemin Devrimine “WikiLeaks Devrimi” diyenler de vardır. ABD Dışişlerine ait belgelerde Tunus Devlet Başkanı Zeynel Abidin Bin Ali’nin eşi Leyla Trabelsi ve ailesinin yolsuzluğu yer almaktadır. Bu aile mafya gibi çalışmakta olup, Tunus’taki iş dünyasının yarısı Leyla’nın “First Lady”nin akrabalarına aittir. Tunusluların isyanında bu yolsuzluklar ve Leyla’nın rolü var. Tunuslular WikiLeaks’e teşekkür ediyorlar.
Zeynel Abidin Bin Ali 28 günde devrildi. İlk önce 2014 seçimlerinde aday olmayacağını ilan etti. Gösteriler durmadı. 17 Aralıkta başlayan protestolar çığ gibi arttı. Devlet Başkanının gençleri kandırmak için 2012’de 300 bin memur alacağız sözü tesirli olmadı.
Devlet Başkanı, kara kuvvetleri komutanını göstericilere şiddet uygulamadığı için görevden aldı. İnternet yasağını kaldırdı. Uzmanlara göre: “İlk kez bir Arap ülkesinde yönetim, halk isyanıyla değişti. Bu Arap liderlere bir mesajdır.” Dinî baskı, yolsuzluk, hayat pahalılığı ve artan işsizlik, bir seyyar satıcının kendini yakmasıyla başlayan olaylar 23 yıllık diktatörün sonu oldu…