Doğu Anadolu’da yetişen evliyanın meşhurlarından Seyyid Mehmed Emin Efendi’nin rahmetullahi aleyh mübarek kabri, Doğu Bayazıd’da aile kabristanındadır…
Geceleri, parmaklarından sızan ışıkla yazı yazardı. Bu kerametini görenler, “Biz bu ışıkta satırları sayardık” demişlerdir.
Zayıf yapılı bir zattı.
Soğuktan sakınırdı.
Ekseriya evinde oturur, hep ilimle meşgul olurdu…
Kimseyle görüşmezdi.
Sebebi sorulunca da;
“Herkes fasulyeden, patatesten söz ediyor, Allah’tan Peygamberden bahseden yok” derdi.
Geceleri uyumazdı.
Bunu merak ettiler…
Oğlundan sordular.
Oğlu, cevabında;
“Ben zaten babamı hiç yatakta görmedim ki” dedi.
● ● ●
Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretleri kuddise sirruh, Doğu Bayazıd’a akraba ziyareti ve irşat için her gidişinde Seyyid Mehmed Emin Efendi’nin evinde misafir olurdu…
Sohbet ederlerdi.
Bir defa yine gitti.
O gün Mehmed Emin Efendi’nin bir oğlu dünyaya geldi.
Ona muhabbetinin çokluğundan, bu bebeği kucağına alıp, ismini kendi ismi gibi “Abdülhakim” koydu ve hayır dualer etti.
● ● ●
Bu zat bir gün “Allah’ın kullarına yardım etmek çok sevaptır ve din kardeşine yardım edenin yardımcısı, Allahü teâlâdır” buyurdu.