Önce dövdü, sonra kovdu!..
Önce dövdü, sonra kovdu!.. Hacer yanı başına oturmuştu Nazan’ın. Onun ürkek, titreyen ellerini avuçlarının içine aldı… Bekir, karısının uzattığı çay bardağını aldı: – Sağ ol hayatım, ellerine sağlık… İşte tam bu sırada kapılarının hafifçe vurulduğunu fark ettiler. Bekir karısının yüzüne baktı: – Hayırdır inşallah, bu saatte kim ola ki?…


