Ebû Bekr bin İyâş hazretleri, Tâbiîn’den, hadîs ve kırâat âlimidir.
Heysem adında sevdiği biri anlatıyor:
Bir gece rüyâmda Ebû Bekr bin lyâş’ı gördüm.
Önünde bir “hurma tabağı” vardı.
Kendisine;
“Yâ Ebâ Bekr! Bilirsin ki, ben hurmayı çok severim, bana da o hurmadan ikrâm etmeyecek misin?” dedim.
Bana baktı.
Ve cevâben;
“Ey Heysem! Bu hurma, cennet ehlinin yiyeceğidir. Dünyâdakiler bundan yiyemezler” dedi.
Ben bu defâ;
“Bu makâma nasıl ulaştın?” dedim.
Cevâbında;
“Ömrümde tek bir geceyi bile Kur’ân-ı kerîm veya bir din kitâbı okumadan geçirmedim” buyurdu…
● ● ●
Bu zât bir sohbetinde;
“Rabbimiz bir kuluna acır ve onu severse, ona iki şey verir. Birincisi; sevdiği bir kulunu, mesela bir evliyâ zâtı tanıtır ve onun vâsıtasıyla onu kendine çeker” buyurdu.
Sordular ki:
“İkincisi ne efendim?”
Cevâbında;
“İkincisi de ona, hayırlı bir iş, bir meslek nasip eder. Allah’ın; bir kulunu sevdiğinin alâmeti; onun, hayırlı işlerle meşgul olmasıdır” buyurdu