Derviş Ahmed Semerkandî hazretleri, Mâverâünnehr bölgesinde yetişen âlim ve velîlerin büyüklerinden bir mübârek zâttır.
Bir zaman, kadı/hâkim yapmak istediler bu zâtı.
Ancak o, kabul etmedi.
Kadı olursam “kul hakkına” girerim diye korktu!
Isrâr ettiler.
Yine kabul etmedi.
Zorladıklarında;
“Ben hâkimlik yapamam!” buyurdu:
“Hayır yaparsın” dediler.
“Yemînle söylüyorum ki, ben hâkimlik yapamam.”
Kızdılar bu defâ.
“Sen yalan söylüyorsun!” dediler.
Buyurdu ki:
“Pekâlâ, yalan söyleyen birini mi kadı yapacaksınız?”
Hayret ile birbirlerine bakıp lâfı değiştirdiler.
“Yok, doğru söylüyorsun.”
“Doğru söylüyorsam inanın öyleyse, ben hâkimlik yapamam diyorum size.”
Bir cevap veremeyip vazgeçtiler kadı yapmaktan.
● ● ●
Bir gün de bu zâta “İyi insan nasıl olur efendim?” diye sordular.
Onlara baktı.
Ve cevâben;
“İyi insan güzel huylu olur. Nitekim hadîs-i şerîfte ‘İmân-ı kâmil olanınız, ahlâkı güzel olanınızdır’ buyuruluyor” dedi…