Devrinin en büyük âlimlerinden olan Abdullah bin Mübârek hazretleri, yemek yedirmeyi çok sever, misafirsiz yemezdi.
Yakınları;
“Efendim, misafirsiz hiç sofraya oturmuyorsunuz, hikmeti nedir acaba?” dediler.
Cevabında;
“Misâfirle yenen yemekten yarın kıyâmet günü suâl yok da onun için” buyurdu.
Bir başkası da;
“Efendim, herkese çok ikrâmlar yapıyorsunuz, malınız azalıyor?” diye arz etti.
Ona cevâben;
“Evet, malım azalıyor, ama ömrüm de bitiyor” buyurdu.
● ● ●
Bir genç de, bu büyük velîden nasihat istedi.
Ona cevaben;
“Ey evladım! Dost düşman, herkesi güler yüz ve tatlı dille karşıla. Hiç kimseyle münakaşa etme, herkesin özrünü kabul et. Kusur ve kabahatlerini affedip zararlarına karşılık yapma!” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bazı sevdiklerine;
“Muhammed aleyhisselâmın güzel huyları pek çoktur. Her Müslümanın bunları öğrenmesi, bunlara göre yaşaması lâzımdır” buyurdu.
Cemaat sordu ki:
“Hikmeti ne efendim?”
Cevâbında;
“Bunu yapanlara, dünyada ve âhirette, felaket ve sıkıntılardan kurtulmak ve o iki cihan efendisinin şefâatlerine kavuşmak nasip olur” buyurdu.