“Hiçbir ibadetime, amelime güvenemem. Rabbim son nefeste iman ile gitmeyi nasip eylesin…”
Daha önce dört defa genel anestezi ile ameliyat olmanın ve ölüm riski olan bir hastalığın pençesinden dönüp şifaya kavuşmuş olmanın tecrübesi ile yaşadıklarımı gayet sükûnetle karşıladım.
Son birkaç yılda o kadar çok sayıda kanser hastalığına yakalanan arkadaşım, tanıdığım olmuştu ki. Bir kısmı tedavi olup hayatına devam etmiş, bir kısmının bu hastalık son hastalığı olmuştu.
Aslında bu hastalığa yakalananlara üzülmekle birlikte, onlara derinlerde bir duygu ile gıpta etmiş ve onlar namına teselli olmuştum. Şehit olma imkânı sunan bir hastalıkla son nefesi vermekten daha güzel ne olabilirdi ki?
Doğan herkes elbet bir gün ölecek ama ne şekilde? Bir maganda kurşunuyla mı? Bir trafik veya iş kazasıyla mı? Ani bir ölümle mi, yoksa ölümü hatırlatan ve ölüme hazırlanmaya vesile olan bir tedavi sürecinden sonra mı?
Hiçbir ibadetime, amelime hesap gününde güvenemem. Rabbim son nefeste iman ile gitmeyi nasip eylesin cümlemize… Şu var ki Allahü teâlânın sevdiği mübarek zatlara muhabbetimi bir kazanç olarak görüyorum. Sevgimden şüphem yok ama kabule layık olduğundan emin değilim. Ah bir şehit olabilsem, işte o zaman sınıfı geçme imkânım olur. İşte yakalandığım hastalık karşısındaki sükûnetimin sebebi bu duygu ve düşünceler…
Rahmetli babamın yirmi beş yıl önce yaşadıklarını şimdi ben yaşıyorum. Çeyrek yüzyıllık bir zaman diliminde ben ve ailem aynı imtihanı veriyoruz. Babama karşı benim hissettiklerimi şimdi evlatlarım hissediyor, babamın hislerini şimdi ben daha iyi anlayabiliyorum. Onun metanetini, güçlü duruşunu görmüş olmak bana örnek oluyor. Vefatından kısa bir süre önce ziyaretine gelen Enver Abiye “Efendim ölmekten değil, imansız ölmekten korkuyorum. Dua edin, şehit olarak öleyim” demişti. Enver Abi de kendisini evimizden uğurlarken asansörde “Maşallah, kaderine bu kadar razı bir ölüm hastası görmedim” demişti.
Ölümün ve hayatın Rabbimizin iradesinde olduğuna her Müslüman iman eder. Bize aile olarak bunu görüp ibret almak nasip oldu.
“Abi kanser bütün vücuda yayılmış, bu çocuk daha fazla yaşamaz” denilen kayınbiraderime Rabbim ömür verdi hastalığı kayboldu ama bunu söyleyen doktor arkadaş kendisi vefat edeli yıllar oldu.
Çok şükür bu hayatın koşuşturmasında gaflete düşüp yoldan çıktığımızda Rabbim illet, kıllet ve zillet ile bizi yoluna döndürdü. Şimdi böyle bir süreçteyim elhamdülillah… DEVAMI YARIN