Ebû Bekr bin İyâş hazretleri, Tâbiîn’den, hadîs ve kıraat âlimidir.
Bişr bin Hâris anlatır:
Ben, Ebû Bekr bin lyaş’ın;
“Ey sağımda ve solumda bulunan kirâmen kâtibîn melekleri! Benim için duâ ediniz. Çünkü siz, Allahü teâlâya benden daha yakınsınız!” dediğini duydum…
Yine ondan işittim…
Bir zaman bana;
“Hasta olduğum zaman dâhil hiçbir gecem yoktur ki, ben o gecede bir ibâdet yapmış olmayayım” demişti.”
● ● ●
Bir gün de cemaatine;
“Size, nefis ve şeytanın zararından kurtulmanın reçetesini söyleyeyim mi?” diye sordu.
“Seviniriz” dediler.
O zaman;
“Bunun ilâcı, kurtulanlarla beraber olmaktır. Zîra bir cemaatin içinde ‘Allah’ın sevdiği biri’ varsa, Cenâb-ı Hak o zâtın hürmetine hepsini affeder” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bu zâta;
“Efendim, Sırat köprüsünden rahat geçebilmek neye bağlıdır?” diye sordular.
Cevâbında;
“Dünyâda İslâm’a uymakta kılı kırk yararcasına titiz davrananlara, Sırat köprüsü o nisbette geniş ve rahat olacak. Aksine gevşek ve sorumsuz davrananlara da, o nisbette dar ve sıkıntılı olacaktır” buyurdu.