“Hatıralardan silinmeyen çocukluğum, gökyüzü gibi duran hiçbir yere gitmeyen hayallerim hep orada…”
Siz çocukluğunuzu yaşadığınız yeri hatırlar mısınız? Ben hiç unutmuyorum…
Hacı Ethem Büke Caddesi No: 5, çocukluğumun geçtiği evdi. Kaldırımlarında top oynadığım, yollarında koşturduğum yer oradaydı. Koşarken düştüğüm, dizlerimi yaraladığım taşlar oradaydı. Gökyüzünün rengini öğrendiğim, leylekleri seyrettiğim mekân oradaydı…
Bahçesinde nar ağacı vardı. Avlusunda rengârenk çiçekler doluydu… O kadar ki oyunlarıma sığmayan evimizdi…
Kış aylarında kar yağışını, yaz aylarında sıcacık odalarımızı ve sokaklarımızı orada yaşadım… Arkadaşlarla okula gittiğimiz, uzun uzun sohbetler ettiğimiz, saklambaç oynadığımız yerler oradaydı… Bisiklet sürmeyi öğrendiğim, mahalle maçlarında terlediğim yollar oradaydı… Yeni yetme çağımı yaşadığım, hayatı öğrendiğim yerler de orada…
Ayağıma paslı çivilerin battığı, kulağımı arıların soktuğu, acılar içinde çocukken ağladığım hatıralar orada. İnsanların birbirine güvendiği, komşuluk ilişkilerinin yaşandığı, büyüğün küçüğü sevdiği, küçüğün büyüğü saydığı güzel yıllar orada…
İlk gençlik yıllarım, hayallere daldığım çağlarım, tarif edemediğim duygularımı yaşadığım anlarım, hiç unutamadığım günlerim orada.
Ellerim cebimde sokaklarında dolaştığım, ıslık çalarak yollarını arşınladığım mahalle orada. Evimizin önündeki akasya ağacının kendisi olmasa da yeri hâlâ orada… Komşularımız Gazancıların Emin Dede, Ayşe Nine; Macuncuların Mehmet Emin Dede, Fatma Nine; Boruoğullarının Ahmet Amca, Rahime Teyze, Altıntopların Fikriye Nine, Erkulların Esma Nine, Nadire Nine, karşı komşumuz Fadime Nine daha birçok büyüklerim ve onlara ait hatıralarım hepsi orada… Hele evimizin içindeki bereket ve zenginlik vesilesi olan canım anneannem Emine Nine ve onun nasihatleri, hayat tecrübesi, bana öğrettikleri, şimdi kaybolmaya yüz tutan o güzel geleneğimizin, hayat tarzımızın harika örnekleri orada. 19 yaşımda kaybettiğimiz babam, halıcı Bekir Ağa’ya ait her iz, hatıra, işaret, yaşanmışlıklar orada… Cuma Mahallesi, Hacı Ethem Büke Caddesi No: 5 Gördes…
Hatıralardan silinmeyen çocukluğum, ana vatanım orada… Gökyüzü gibi duran, hiçbir yere gitmeyen çocukluğum hep orada…
Cüneyt Aybey/Turgutlu-Manisa