Katâde bin Nûman (radıyallahü anh), Uhud Harbi’nde Sevgili Peygamberimize hücum eden müşriklere karşı vücûdunu siper ederken gözüne bir ok isâbet etti!
Ve o gözü çıktı.
Gözü eline aldı.
Efendimizin huzûruna gelip;
“Yâ Resûlallah! Benim çok sevdiğim bir hanımım var. Beni bu hâlde görürse hoş karşılamayabilir” dedi.
Resûl aleyhisselâm, Hazret-i Katâde’nin elinden gözü alıp çıktığı yere koydu.
O anda görmeye başladı.
Hattâ bu gözü, diğerinden daha iyi görürdü.
Mekke’nin fethinde, bayrağı Hazret-i Katâde taşıyordu.
Katâde (radıyallahü anh), bir gece karanlıkta yatsı namazına giderken yolda Peygamber Efendimize rastladı.
Peygamberimiz sordu:
“Katâde, sen misin?”
Hazret-i Katâde:
“Evet yâ Resûlallah!” dedi.
Efendimiz aleyhisselâm;
“Dönüşte bana uğra!” buyurdular.
Namazdan sonra uğradı.
Sevgili Peygamberimiz, ona bir hurma dalı verdi.
Resûl’ün himmetiyle, o dal, gece ışık veriyordu.
Bu dalı, lâmba gibi kullandı.
Hem de ölene kadar.