(Dünden devam)
Mevlânâ Hâlid hazretlerine, Mekke’de bir velî zât “Senin işin Hindistan’da hallolur” demişti.
Hindistan’dan bir genç geldi.
Ve edeble arz etti ki:
“Efendim, hocam Abdullah-ı Dehlevî hazretleri zât-ı âlinizi Hindistan’a dâvet ediyor.”
O da bunu bekliyordu zâten.
Nitekim Resûlullahtan gelen ilim, feyiz ve nûrlar, Abdullah-ı Dehlevî hazretlerinin kalbine akmış, o da bu emaneti teslim etmek için (ehil) birini arıyordu.
O ehil kişi, Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretleriydi.
Ama Hindistan ile Bağdat arası bir senelik yoldu.
O talebeyle Mevlânâ Hâlid hazretleri, Hindistan yolculuğuna çıktılar bir gün.
Ama talebeleri üzülüyordu.
Onu bu yoldan çevirmek için çok yalvardılar.
Ama fayda etmedi.
Son olarak; “Hindistan yolu tehlikelerle dolu, karanlık ve zulmetlidir, gitmeyin!” dediler.
O ise kesin kararlıydı.
Böyle söyleyenlere;
“Öyle ama, âb-ı hayât zulümatta bulunur” buyurdu.
Bir “Gül”ün kokusunu alan “Bülbül” misâli bir an önce Hindistan’a varmayı istiyordu.
Kimseyi dinlemeyip yola çıktılar.
Halk, gözyaşlarıyla uğurladılar…
Abdüllatif Uyan