“Yanımıza, bir zulmet geliyor!”

Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretleri, bir gün talebeleriyle sohbet ediyordu.

Bir ara sohbeti kesip talebelerine döndü.

Ve onlara buyurdu ki:

Az sonra biri geldi.

Meğer (Râfızî) âlimiymiş.

Yanında on kişi getirmiş.

Bu zâtı imtihan edeceklerdi 

● ● ●

Ancak onlar huzûra girince hiç iltifat etmedi mübârek zât.

Yüzlerine bile bakmadı.

“Oturun!” bile demedi.

Onlar, bu zâtın heybetinden korkup bir müddet ayakta dikilip beklediler!

● ● ●

Ne oturabiliyorlardı.

Ne de gidiyorlardı.

Böylece yarım saat geçti.

Nihâyet işaret etti ki:

Sohbetini bitirip yüzlerine bakmadan çıkıp gitti.

Onlar bir müddet daha titreyip sonra kendilerine geldiler.

● ● ●

Durumu anladılar.

Oturup konuştular.

“Bu âlimde bir mânevî hâl var ki, onu anlamak bizim kârımız değil” demek zorunda kaldılar.

Ve hepsi de talebesi oldular bu büyük velînin.