Bağdat evliyâsından Ebû Bekr bin Sa’dan hazretlerinin sevdiklerinden biri vardı.
Hanımı, bir gece rüyâ gördü.
Bu zât, evlerine gelmiş ve;
“Karnım aç, bir sofra kurun da yemek yiyelim!” buyurmuştu.
O kadın, sabah uyandı.
Ve anlattı bu rüyâyı beyine.
O da çok sevinip;
“Hayırdır inşallah” dedi.
“Yoksa evimizi mi teşrîf edecekler?”
Hanımı sevinçle;
“Neden olmasın” deyince;
“Öyleyse hazırla yemekleri, inşallah teşrîf ederler” dedi.
Kadın pişirdi yemekleri.
Sofrayı donattı.
Ve çalındı kapıları.
Evet, gelen, bu velî zât idi.
Sevinçle karşıladılar.
Saygı ve hürmetle;
“Buyurun, safâ geldiniz efendim!” dediler.
Mübârek girer girmez;
“Çok açım. Bir sofra hazırlayın da birlikte yiyelim!” buyurdu.
Onlar; “Sofra hazır, buyurun” dediler.
Yemekten sonra duâ etti.
Ve izin alıp ayrıldı mübârek…
● ● ●
Bu zât, bir gün bâzı gençlere;
“Din kardeşlerinizin işlerine yardım edin. Allahü teâlâ bunun karşılığını mutlaka size verir” buyurdu.
Yine buyurdu ki:
“Peygamber Efendimiz;
(Bir kimse din kardeşinin bir işini yaparsa, binlerle melek, o kimse için duâ eder. O işi yapmaya giderken, her adımı için bir günâhı affolur) buyuruyor.”