“Bugün sırada minikler var. Ve onların çok hoşuna gidecek Perihan’ın günlüğü var.”
Kızım Perihan dört yaşına yeni girmişti. Banyodaki lavaboya boyu yetişmiyordu. Küçük bir tabure koyunca ancak musluğa ulaşabiliyordu. Banyoda en çok merak ettiği şey ablasının diş macunu ve diş fırçasıydı. Ablası da yedi yaşındaydı. Ablası ilkokul birinci sınıfa gidiyordu. Sabah kahvaltısını yapmıştı. Diş macunu ile dişlerini fırçalıyordu. Ablası ne zaman banyoya gitse Perihan da arkasından koşardı. Ablası diş macununu diş fırçasına sürüp ağzına götüreceği zaman Perihan da isterdi.
-Bana da bana da…
Ama ablası izin vermezdi:
-Olmaz bu benim fırçam. Hem sen daha küçüksün.
-Hayır değilim. Bak kocaman oldum ben.
-O zaman git anneme söyle sana da alsın.
Mutfaktan yanlarına geldim. Perihan’a dedim ki:
-Çok mu seviyorsun sen de diş fırçalamayı?
-Hı hı… Ben de ablam gibi dişimi fırçalayacağım.
Perihan’ın yanağına küçük bir öpücük kondurdum:
-O zaman seninle anlaşalım, tamam mı tatlım. Şimdi kahvaltı zamanı…
Perihan ısrar etti.
-Hayır benim de diş fırçam olsun istiyorum. Ben de istiyorum.
-Ama ablan önce ne yaptı?
Perihan ablasına baktı. Ablası cevap verdi.
-Ben önce kalktım. Banyoya geldim. Ellerimi yüzümü yıkadım. Havluyla kurulandım. Sonra kahvaltı masasına oturdum. “Bismillah” dedim. Kahvaltımı yaptım. Sonra “Elhamdülillah” dedim. Şimdi de kahvaltıdan sonra dişlerimi fırçalıyorum.
Perihan hemen döndü gözlerime baktı.
-Ama anne, dedi. Ben sadece dişlerimi fırçalamak istiyorum.
Perihan’a cevap vermedim. O gün Perihan ellerini yıkamadı. Ablasından sonra banyonun lavabosunda oynarken kirli sulardan mikrop kapmıştı. Ertesi sabah Perihan’ın karnı ağrımaya başladı.
-Karnım ağrıyor anne, çok acıyor karnım, diye ağladı.
Perihan mikrop kapmış ve ishal olmuştu. Tabii hemen babası ile birlikte doktora götürdük. Perihan ateşler içinde kıvranıyordu… Doktor yapılan tahliller sonucunda enfeksiyon kaptığını söyledi. Perihan’a sıkı sıkıya tembih etti:
-Bundan sonra sabahleyin kalktığında sen de ellerini ve yüzünü yıkayacaksın tamam mı?
-Ta-mam.
-Eğer yıkamazsan yine hasta olursun. Yine sana serum takmak zorunda kalırız.
Perihan dedesinin kucağında hastaneden çıkarken sordu:
-Sen de küçükken elini yüzünü hep yıkadın mı dedeciğim?
-Yıkadım kızım… Tabii yıkadım… Hem biliyor musun “Sevgili Peygamberimiz temizlik imandandır” buyurmuştur. DEVAMI YARIN