Allah dostlarından Garip Baba, bir talebesini üzgün görüp;
“Seni üzen bir şey mi var evlâdım?” diye sordu.
Delikanlı cevâben;
“Rüyâmda babamı gördüm hocam, azab içindeydi, ne olur, duâ buyurun da azabtan kurtulsun” diye yalvardı.
Garip Baba;
“Allah kerîmdir, dilediğini affeder” buyurdu.
Çocuk sevinerek eve gitti.
Ertesi gece yine gördü babasını rüyâda.
Bu defâ neşeliydi.
“Babacığım azabtan nasıl kurtuldun?” diye sordu.
O da cevâben;
“Garip Baba’nın duâsıyla” dedi.
***
Bir gün de;
“Efendim, ihlâs nedir?” diye sordular.
Cevâben;
“İhlâs, her işi Allah için yapmaktır” buyurdu.
Ve ekledi:
“Nice oruç tutanlar vardır ki, bu oruçtan kârları açlık ve susuzluk, nice ibâdet yapanlar da vardır ki, bundan kazançları sâdece yorgunluktur.”
***
Bir Ramazanda “on kişi” aynı gün iftâra çağırdılar bu zâtı. Ertesi gün, bunlardan ikisi karşılaştılar.
Biri diğerine;
“Garip Baba, dün iftârı bizde yaptı” dedi.
Öbürü şaşırıp;
“Nasıl olur, dün iftârda biz beraberdik” dedi.
Anlaşamayınca gidip Hizmetçisine sordular.
O da;
“Kendi evindeydi, ikimiz birlikte iftâr ettik” dedi.