Ehl-i beytin birincisi Hazret-i Ali

Hazret-i Ali (radıyallahü teâlâ anh), Resulullahın damadı, Hazret-i Ömer’in kayınpederidir. Resulullahın amcası Ebu Talib’in oğludur. İslam halifelerinin ve ismen Cennetle müjdelenen on kişinin dördüncüsüdür. Ehl-i beytin birincisidir. Allahü teâlânın aslanı idi. Çeşitli hadis-i şeriflerde methedildi… Evliyanın büyüğü, Vilayet yolunun reisidir. Her tarikatta herkese evliyalığın feyizleri ve marifetleri Hazret-i Ali’den gelmektedir… Hicretten 23 yıl önce Mekke’de doğdu. On yaşında iken iman etti. Bütün gazalarda kahramanlıklar gösterdi. Yalnız Uhud’da on altı yerinden yaralanmıştı. Tebük gazasında, Medine’de muhafız olarak bırakılmıştı. Hicri 35 yılında Hazreti Osman’ın şehit edilmesinin ardından halife oldu. İşte bugün, o mübarek zatın hilafete geçtiği tarih olduğundan, köşemizi ziynetlendirelim istedik…

Hazret-i Ali ve Hazret-i Fatıma ve çocuklarının herkes üzerinde hakları vardır. İnsanların en şereflileri onlardır. Onlara tazim, dinimizin emridir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Ali’yi ancak mümin olan sever ve ona ancak münafık olan buğzeder.) [Nesai]

(Ben ilmin şehriyim, Ali ise kapısıdır.) [Deylemi]

Kays bin Haris anlatır: “Biri gelip Muaviye bin Ebi Süfyan’dan bir mesele sordu. Hazreti Muaviye de dedi ki: ‘Bunu git Ali’den sor ki, o benden iyi bilir…’ O kişi, ‘Ben bu meselede senin vereceğin cevabı Ali’nin cevabından çok severim’ dedi. Hazreti Muaviye celallenip ‘Sen ne bedbaht kişiymişsin! Muhakkak sen, Allah Resulünün ilimde muazzez ve mükerrem tuttuğu kimseyi beğenmiyorsun! Resulullah (Ya Ali, bana, Harun’un Musa’ya yakınlığı gibisin. Yalnız benden sonra peygamberlik yoktur) buyurdu. Çok gördüm ki, Ömer onun ile meşveret ederdi. Eğer bir meselede müşkili olsa idi, Ali burada mıdır, derdi. Sen şimdi kalk, uzaklaş yanımdan!”

     ***

Hazret-i Ali efendimiz, İbni Mülcem isminde bir Haricî tarafından kılıçla şehit edildi. Kufe’de yani Necef denilen yerde medfundur. Allahü teala şefaatlerine nâil eylesin. Âmin…