Horasan velilerinden Abdürrahim İstahri hazretleri bir ramazanda Abadan’a gitmişti.
Onu gören herkes, iftar için yemek getirdiler kendisine.
Ancak sabah oldu.
O yemeklerin hiçbirine el sürmediğini gördü insanlar.
Bu hâli görünce;
“Bu zat, bir Allah adamı” dediler birbirlerine.
O da bunu anladı…
Terk etti Abadan’ı.
Sehl-i Tüsteri hazretlerinin memleketine gitti ve bu büyük velinin sohbetine katıldı.
Sehl-i Tüsteri ona;
“Hangi yemeği istiyorsan hazırlasınlar” buyurdu.
“Öyleyse ekşili olsun” dedi.
İstediği gibi pişirip arz ettiler.
İftar vaktini bekliyordu ki, kapı önünde “bir ihtiyar” gördü.
Bir lokma bile yememişti.
Çömleği o ihtiyara verdi.
Sadece “su ile” iftar yaptı…
Ve yarınki oruca niyetlendi.
Üç gün üst üste böyle oldu.
Üçünde de getirilen yemeği ikram etti başkalarına.
● ● ●
Bu zat, bir sohbetinde; “Yumuşak huylu olmaya çalışın, böyle olan kimselere büyük müjdeler var” buyurdu.
“Nasıl bir müjde?” dediler.
Büyük veli;
“Hadîs-i şerifte; ‘Allahü teâlâ yumuşak huylu olanları sever ve onlara yardım eder. Sert ve öfkeli olanlara ise yardım etmez’ buyuruldu” diye cevap verdi.