Balıkesir’in Bigadiç kazâsına bağlı İğciler köyünde, Allah dostlarından bir velî zât yatıyor…
Barak Baba. (rahimehullah)
Bu zât, bir gün cemaatine “Kardeşlerim! Ne olur, benim bir hatâmı görürseniz açıkça söyleyin” buyurdu.
Dinleyenler şaşırdı.
Bir sessizlik oldu.
Sonra biri arz etti:
“Kıymetli efendim, sizin mühim bir kusûrunuz var.”
Sevindi mübârek.
Ve ona dönerek;
“Söyle kardeşim, söyle ki, o hatâmı hemen düzelteyim” dedi.
O arz etti ki:
“Efendim, bizim gibi günahkâr ve size lâyık olmayan kimseleri huzûrunuza kabul ediyor, kıymetli vakitlerinizi bize ayırıyorsunuz.”
O zât bunu duydu.
Ağlamaya başladı!
Ve ona cevâben;
“Estağfirullah, ben kendimi hepinizden daha günahkâr ve aşağı biliyorum. Size hizmette bulunmak, benim için büyük nîmet ve şereftir” buyurdu.
● ● ●
Gençlerden biri de nasîhat istedi bu büyük velî zâttan.
Ona cevâbında;
“Fütüvvet, yâni mertlik; düşmanlık edene iyilik yapmak, seni sevmeyene ihsânda bulunmak, sevmediğinle de tatlı konuşmaktır” buyurdu.
Ve ilâve etti:
“Az konuşun, az uyuyun ve az gülün. Zîra çok kahkaha, kalbi öldürür.”