Hallâc-ı Mansur hazretleri, sôfiyye-i aliyye denilen büyük velîlerdendir.
Onun devrinde birinin kuşu âniden ölmüştü…
Buna çok üzülüyordu ki, bu velîye rastlayıp söyledi kuşunun öldüğünü.
Büyük velî;
“İstiyorsan dirilsin” buyurdu.
Adam;
“Çok isterim, ama dirilmez ki” dedi.
Büyük velî;
“Allahü teâlâ dilerse dirilir” buyurdu.
O anda, bi iznillah “kuş” canlanıp geldi yanlarına.
Adam sevinçten uçuyordu…
● ● ●
Bir gün bu zâta;
“Efendim, duânın kabul olacağı anlar var mıdır?” diye sordular.
Buyurdu ki:
“Elbette vardır. Farz namazlardan sonra, Kâbe-i şerîfi ilk görünce ve mümin mümini görünce, yapılan duâlar kabul olur. Onun için müminle karşılaşınca selâm veriyoruz. Zîra selâm, en büyük duâdır.”
● ● ●
Bir sohbetinde de;
“Kardeşlerim! Allah’ın kullarına yardım edin” buyurdu.
Ve ekledi:
“Hadîs-i şerîfte Peygamberimiz aleyhisselâm ‘Bir mümin kardeşinin bir ihtiyâcını karşılamak için giden kimseye, her adımı için yetmiş sevap verilir ve yetmiş günâhı affolunur’ buyurdu.”