Anadolu velilerinden ve Allah dostlarından Muhammed Hazin hazretleri, henüz çocukken, hocasının oğlu Mahmud’la aynı dersleri okuyordu medresede.
Mahmud’un babası Molla Abdurrahman’ın bir kitabı vardı.
Onu oğluna verip;
“Yarın şu kadarını ezberleyeceksiniz?” dedi.
Muhammed Hazin’in kitabı yoktu…
Çok yerlerde aradı.
Fakat bulamadı.
Düşünceli ve üzgün bir şekilde evine gitti.
O gece rüyasında Hazret-i Ali’yi (radıyallahü anh) gördü.
Hazret-i Ali, kendisine;
“Mahmud’un babasının kitabı var da senin babanın kitabı olmaz mı?” buyurdu.
Ve ezberlenecek kısmı kendisine talim ettirdi, öğretti.
O da hemen ezberledi.
Sabah derse geldiler.
Mahmud okuyamadı.
Molla Abdurrahman, oğluna kızıp, Muhammed Hazin’e;
“Sen oku!” dedi.
Muhammed Hazin bir çırpıda okuyunca, bunun “manevi bir hâl” olduğunu hemen anladı.
Ve sebebini sordu.
O da aynen arz etti…
● ● ●
Bu zat bir gün gençlere;
“Siz, insanlar nezdinde kıymetli olmak ister misiniz?” diye sordu.
Cevap verdiler ki:
“İsteriz efendim.”
O zaman onlara;
“Öyleyse insanların kıymet verdiğine, siz kıymet vermeyin” buyurdu.