Kabr-i şerifi Şirvan’da olan Seyyid Yahya hazretleri, bir zaman hasta olup evinden çıkamadı… Babası annesi bu duruma çok üzüldüler! Seyyid Yahya hasta yatarken hocası Sadreddin hazretlerini gördü.
Hocası kendisine;
“Ne yatıyorsun oğul, kalk ayağa!” dedi. Ve elinden tutup ayağa kaldırdı.
Sonra da kayboldu.
Seyyid Yahya iyileşti…
Hiçbir şeyi kalmadı.
Hizmetçisi bu olanları gördü ve gidip babası Seyyid Behaeddin’e haber verdi… O da gelip, oğlunun tamamen iyileştiğini gördü.
Hem çok sevindi…
Hem de hayret etti ve oğluna “Bu senin hocan, âlim ve keramet ehli geçinir, neden düz yollar varken görünmeden gelir?” dedi.
O da cevaben;
“Babacığım! Sebebi, yolların dikenli olmasıdır” dedi.
Babası anlamadı.
Bunun için oğluna “İyi ama yollarda hiç diken yok ki” deyince “Babacığım, sizin ‘inkâr’ dikenleriniz var ya!” diye cevap verdi.
Bu cevabı işitti.
O vakit işi anlayıp, doğruca oğlunun hocası olan Sadreddin hazretlerinin huzuruna gidip talebelerinden oldu.
Büyük veli kendisine;
“Oğlun Yahya’yı dinle!” dedi.
Yani onun emrine verdi.
Bir sene böyle geçti…
Ve bu riyazet de bitti.
Sadreddin hazretleri; Seyyid Yahya’ya; “Artık baba-oğul münasebetlerine göre hareket edin” dedi ve kızını ona verip, kendine damat eyledi…