Devrinin en büyük âlimlerinden olan Abdullah bin Mübârek hazretleri uzun bir yolculuğa çıkmıştı.
Bir müddet sonra bir yerde konakladı.
Cins bir atı vardı.
O namazdayken başkasına âit otlaktan ot yedi.
O, bunu öğrenince çok üzüldü!
O atı otlak sâhibine hediye etti.
Yaya olarak yoluna devam etti…
● ● ●
Bir gün bu büyük zâta;
“Efendim, çok yaşamak istiyoruz, bizlere ne tavsiye edersiniz?” dediler.
Büyük zât;
“Ölümü çok düşünün” buyurdu.
Anlayamadılar.
“Hikmeti nedir?” dediler.
Cevâben;
“Çünkü sık sık ölümü düşünmek, ömrü uzatır” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bâzı gençlere;
“İyi huylu olmaya bakın, çünkü iyi huylu olanlara büyük müjdeler var” buyurdu.
Merak edip;
“Hangi müjdeler efendim?” diye sordular.
Büyük velî;
“Hadîs-i şerîfte; (İnsan, güzel huyu sebebiyle cennetin en üstün, en yüksek derecelerine kavuşur. Nâfile ibâdetler, insanı bu derecelere kavuşturamaz. Kötü huy, insanı cehennemin en aşağı çukurlarına sürükler) buyuruldu” diye cevap verdi.