Selam hepimizin bildiği gibi Arapça kökenli kelime olup kelime manası; 1-) İnsanların birbirleriyle karşılaştıklarında kullandıkları yakınlık, dostluk, saygı ifade eden söz, işaret, hareket. 2-) Emniyet, huzur, selamet, esenlik, sağlık, sağlamlık. 3-) Yüce Allah’ın isimlerinden.
Bu anlamları ihtiva eden selam kelimesi günlük hayatımızda çok sık kullandığımız bir kelimedir. (Zaman zaman başka kelimelerle de olsa) iletişim insanların birbiriyle tanışması, yaklaşması için ilk adımdır, aynı zamanda ibadetlerimizde de her namazda ifa ederiz.
Selam verenin de, selam alanın da huzur bulduğu bir eylemdir. Selam; sevgiyi artırır, kalbi yumuşatır, kaynaşmayı sağlar, gönül kazandırır.
Selamla başlayan her iletişim, ilişki hayırlara yelken açar. Selam vermek sünnet selam almak farzdır. Selamı genellikle ülkemizin güzel insanları kahir ekseriyetle (çoğunlukla) kullanır. Selamın bir anlamı da “ben Müslüman’ım, benden sana zarar gelmez” demek olduğunu hepimiz çok iyi biliyoruz.
Sevgili Peygamberimiz “Amellerin en hayırlısı selamı yaymaktır” diyor. Bizler gerçek anlamda selamlaşmayı içselleştirebilir ve manasını hayatımızın olmazsa olmazı şeklinde yerleştirebilirsek bundan hem birey olarak, hem toplum olarak hem de ülke olarak çok olumlu payeler elde edeceğimiz muhakkak. Selamlaşmayı öncelikle toplumumuzun en önemli birimi olan ailede başlatmalıyız. Çocuklarımızda küçük yaşta selam almanın ve selam vermenin gerçek manasını anlatmalıyız, evlerimize her girdiğimizde selamı mutlaka vererek çocuklarımıza alışkanlık kazandırmalıyız, tüm iletişimde olduğumuz kişilerle selamı paylaşmalıyız. Bu konuda tabii ki toplumun önde gelen kişileri olarak siyasetçilere, aydınlara, sanatçılara, görsel ve yazılı medyada olanlara vb. çok büyük sorumluluk ve görev düşmektedir. Bir düşünür diyor ki: “Zirveye çıkarken gördüklerine selam vermeyi unutma, inerken aynı yolu kullanacaksın.”
Bizler ne kadar çok selamlaşırsak birbirimize olan sevgimiz, muhabbetimiz o ölçüde çoğalacaktır. Selamla kucaklaşmış toplum her zaman saygı duyulacak bir toplumdur.
Selamı artık hayatımızda olabildiğince çok kullanmaya özen göstermeye başlayalım. Selamı verenin de selamı alanın da tebessüme bürüneceği bir gerçek. Hadi hemen gördüğümüz ilk kişiye tüm iyi niyet duygularımızı kuşanarak selam verelim…
İbrahim Murtezaoğlu
ŞİİR
“Ansızın…” demiştik!
Kim demiş ki asra verilmez ayar
Sabrımız taşarsa takvim gün sayar
Emrine ram olduk Rabbim bize yâr
Ahmak silah yığmış yattığı ine
“Ansızın…” demiştik; bak geldik yine!
Ne husumet güzel, ne de kalpte kin
Dostluğu, barışı biliriz, lakin
Bir tehdit sezersek kalmayız sakin
Dar gelir tüneller ödlek haine
“Ansızın…” demiştik; bak geldik yine!
Yıkılsa ezkaza bu muhkem kal’a
Meydan ite kalır zafer çakala…
Ele maşa olmuş alçak budala
Uzatırlar böyle soğuk zemine
“Ansızın…” demiştik; bak geldik yine!
Biliriz Batı’nın şer işlerini
Alaylı, anlamlı gülüşlerini…
Kâbusa çevirip son düşlerini
Gömdük çukurlara; hayli derine
“Ansızın…” demiştik; bak geldik yine!
Ne fırtına, bora, ne coşkun selden,
Korkmadık, korkmayız yedi düvelden.
Hatırlayın bizi yüz yıl evvelden
Biz hak ararız hep, sanma define!
“Ansızın…” demiştik; bak geldik yine!
Vatan bedel bekler, her gaye emek
Kolay mı olmalı her haltı yemek
Türk’e kafa tutmak intihar demek!
Zalimi hoş görmek ihanet dine
“Ansızın…” demiştik; bak geldik yine!
Bir “Barış Pınarı”; akışı başka!
Bir Bayrak! Endamı, nakışı başka!
Yiğidim, askerim; bakışı başka!
Ahdettik; sadığız biz o yemine
“Ansızın…” demiştik; bak geldik yine!
Kim demiş yorulur, düşer Mehmet’im
Dağ olsa engeli aşar Mehmet’im
“Bir Hilal Uğruna” koşar Mehmet’im
Şehadet aşkıyla yanarken sîne
“Ansızın…” demiştik; bak geldik yine!
Mecit Aktürk