Halîfe Abdülmelik, hac için Mekke’ye gitmişti.
Atâ bin Ebî Rebah hazretleri de o sırada Mekke-i Mükerreme’de bulunuyordu.
Halîfenin geldiğini işitti.
Onunla görüşmeye gitti.
O sırada halîfe Abdülmelik, devletin ileri gelenleriyle birlikte oturuyorlardı. Atâ bin Ebî Rebah hazretlerinin geldiğini haber verdiler…
Derhâl yerinden fırladı.
Hürmetle karşıladı.
Ve saygı ile;
“Hoş geldiniz efendim, safâlar getirdiniz” dedi.
Elinden tutup yanına oturttu.
Ve ziyâretinin sebebini sordu.
Atâ hazretleri;
“Ey müminlerin emîri! Şu mukaddes yerde Allah’tan kork. Onun yasak ettiği bir iş yapma” buyurdu.
Halîfe de;
“Başüstüne efendim, bu tavsiyenizi yerine getirmek için bütün gücümle çalışacağım” dedi.
● ● ●
Bu zât bir sohbetinde;
“Kardeşlerim! İbâdetlerinizin çirkin tarafı olmadığını sanmayınız. Biraz incelerseniz, hepsini çirkin bulur, hattâ güzelliğin kokusunu bile duymazsınız. Böyle olan kimse kendini beğenmez. Kendini beğenmeyeniyse Allahü teâlâ çok sever” buyurdu.