Bir gün Mevlâna Celâleddin-i Rumi hazretlerine;
“Arif kimdir efendim?” diye sordular.
Cevabında;
“Kendisine bir şey sormadan, o şeyin sonundan haber verendir ki, o da bizim Selahaddin’e mahsustur” buyurdu.
Tekrar sordular:
“Selahaddin, önceleri, hocamızın nurunu şöyle şöyle gördüm diye anlatırdı, şimdi bu gibi hâllerini hiç anlatmıyor, niçin acaba?”
Cevabında;
“Selahaddin, şu anda ‘nur’ deryasına dalmıştır. Dışardaki ‘nurlar’ ona görünmez, hatta kendisi ‘nur’ olmuştur” buyurdu.
● ● ●
Selahaddin Zerkub hazretlerinin validesi vefat edip de kabrine defnettikten sonra Hazret-i Mevlâna “Ey Selahaddin, artık gidebiliriz!” buyurdu.
O izin istedi.
Ve kendisine;
“Efendim, izninizle ben burada bir miktar daha kalayım. Zira Münker Nekir melekleri geldiler. Valideme yardım edeyim” dedi.
Ve bir müddet kaldı.
Sonra tebessüm etti.
Ve memnun bir vaziyette, gülerek koşup annesinin, o meleklere, doğru cevap verdiğini arz etti.
● ● ●
Bir gün bu zata “Kötü huylu insan nasıl olur efendim?” diye sordular.
Cevabında;
“O, herkesi kötü bilir. Kimseye iyilik yapmaz. Yapsa da başa kakar. İbâdet de yapmaz. Yapsa da sevap alamaz” buyurdu.