Tâbiîn’den olup, Irak’ta yetişen Bekr bin Abdullah Müzenî hazretleri hadîs âlimlerindendir.
Dünyâya rağbet etmezdi.
Allah dostlarını severdi.
Sohbetlerinde;
“İyi amellerimin içinde en kıymetlisi olarak Allah adamlarına olan sevgimi biliyorum” buyururdu.
● ● ●
Bir gün yanına bir genç geldi.
Nasîhat istedi.
O gence bakıp;
“Evlâdım! Bir kimseden sana bir sıkıntı gelirse, bil ki, işlediğin bir günâhından dolayıdır, hemen tövbe et” buyurdu.
Ve ilâve etti:
“Eğer bir iyilik görürsen, bu da iyi bir amelinin netîcesidir, Rabbine şükret.”
● ● ●
Bir gün de bir delikanlı gelip; “Dînimizde edep nedir efendim?” diye sordu.
Büyük zât;
“Edep, haddini bilmektir, yâni İslâm’ın çizdiği hudûda riâyet etmektir. Allahü teâlânın emir ve yasaklarına riâyet etmekten daha kıymetli ‘edep’ olamaz” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bâzı dostları;
“Efendim dünyâda en güzel şey nedir?” diye sordular.
Büyük zât cevâben;
“Bu dünyâda en güzel şey, bu dünyâya düşkün olmamaktır” buyurdu.
Bu defâ;
“En kötü şey nedir?” dediklerinde;
“Dünyâya düşkün olmaktır” buyurdu.