Mâlik bin Enes (rahmetullahi aleyh), bir gün mescide geldi.
Ve sohbete başladı.
Tevazudan bahsedip;
“Allah için tevazu edeni, Allahü teâlâ yükseltir” hadîs-i şerifini rivayet ettiğinde, cemaat arasında halife Harun Reşid de vardı.
Hazret-i İmama bir katır, bir deve, bir merkep ve beş yüz altın gönderdi…
İmam, altınları aldı.
Hayvanları geri verdi.
Sebebini sordular.
“Resulullah’ın toprak altında bulunduğu bir yerde hayvana binmem” buyurdu.
● ● ●
İmâm-ı Mâlik hazretleri “Resulullah’ı rüyada görmediğim hiçbir gece geçmedi” buyurmuştur.
Fetva vermede aceleciliği sevmez, çok kere “bilmiyorum” der ve “Bilmiyorum demek, âlimlerin zinetidir” buyururdu.
Halife, Harun Reşid idi.
Bir gün bu İmama geldi.
Ve “Yâ İmam! Senin kitaplarını çoğaltıp her yere göndereceğim. Herkesin bunlara uymasını ve senin mezhebinde olmalarını emredeceğim” dedi.
Ancak hazret-i İmam, bunu münasip görmedi.
Ve kendisine;
“Öyle yapma! Zira hadîs-i şerifte ‘Ümmetimin âlimlerinin ihtilâfı rahmettir’ buyuruldu” dedi.
Ve ilâve edip;
“Âlimlerin ihtilâfı, Allahü teâlânın bu ümmete rahmetidir. Hepsi hidayet üzeredir. Müslümanları bu rahmetten mahrum bırakma” buyurdu.