Kayyum-i cihan Muhammed Seyfullah hazretleri bir gün abdest aldı.
Ve hizmetçisine;
“Bu abdestten artan suyu sakla, şifâ için ihtiyaç olacak” buyurdu.
Biraz sonra kapı çalındı.
Ve huzuruna birini getirip;
“Bu kimseyi yılan soktu, ölmek üzeredir” dediler.
Hizmetçisine;
“O suyu getir!” buyurdu.
Getirince, o suyu alıp yılanın soktuğu yere eliyle sürdü. Biiznillah adam şifaya kavuştu…
● ● ●
Muhammed Seyfullah hazretlerinin cenazesini yıkayan kimse şöyle anlatmıştır:
“Yıkama işi bitince, yüzüyle işaret yapıp ayaklarını gösterdi.
Bakınca gördüm.
Az yer kuru kalmış.
Orayı da yıkadım.
Sonra namazını kılıp kabrine indirdik.
Mübarek yüzünü kıbleye karşı çevirecektim ki kendisi çevirdi.
Yüzünde, görülmedik bir ‘nur’ parlıyor ve gittikçe artıyordu ki akıl onu anlayamaz.”
● ● ●
Muhammed Seyfullah hazretlerinin kabr-i şerifi, Ruşeni Hindi Mescidi yanındadır.
Vefat etmeden bir gün önce sevdikleriyle buraya geldi.
Bir yere oturdu.
Uzun sohbet etti.
Sonra orada olanlara “Burası yakında, kâmil ve mükemmil bir zatın mekânı olacak” buyurdu.
Az sonra vefat etti…
Ve o yere defnedildi.